Het is in Gent intussen nog erger geworden in de historische kern. Na de schaapsstal, zoals de Gentenaars die nieuwe stadshal noemen, werden nu twee “kunstwerken” geplaatst. Men spreekt nu van de stad van de vijf torens, ipv vroeger de stad van de drie historische torens (belfort, st-Baafskathedraal, St-Michielskerk). Berichtgeving in de krant was als volgt over de twee “kunstwerken” : een groot uitgevallen poutrel en kerstversiering.
Ik ben ook maar een koele minnaar van combinaties oud en nieuw: aan eeuwenoude gebouwen plakt men wat nieuws dat over 20 jaar sowieso weer vervangen moet worden, zo lang gaan nieuwe gebouwen mee. Over welke nieuwe gebouwen, en aanhangsels van oude gebouwen zal men binnen 500 of 1000 jaar nog zeggen ‘wat prachtig’? Misschien zal men, zoals bij restauratie van oude meesterwerken die toegevoegde nieuwe vernis zeer voorzichtig weer weghalen...
Bouw nieuw bij nieuw en laat oud oud. We gaan toch ook niet speciaal op reis naar Toscane of Umbrië om nieuwe gebouwen of annexen van - te bewonderen? Waarom dan sollen met erfgoed in Brugge en Gent? Zouden de buitenlandse toeristen naar Gent komen voor de nieuwe stadshal (en de 2 nieuwe kunstwerken) of voor de middeleeuwse gebouwen en de harmonie van wat rest van een oude stadskern?
Klinkt zeer conservatief, weet ik wel; en ik pas me wel stapvoets aan, een mens moet immers overleven, en wie zich niet aanpast sterft uit...