Een jaar na 'deel 1' viel deze week het tweede deel over Liefde in de Middeleeuwen op de mat. Onder de titel 'Dichters leiden de dans' gaat Van Houtert er weer smeuïg op los, waarbij het weer lastig kiezen is tussen thema en anecdotes. De hoofse liefde en literatuur komt natuurlijk aan bod, maar het 'waarom' van deze cultuurvorm wordt niet uitgelegd. Tegenover deze verheven liefdesopvatting worden de schalkse fabliaux geplaatst. Tussendoor ronkt hij door over moord, intrige en oorlog tussen de groten der aarde, waarbij huwelijken en relaties slechts toevalligheden lijken. Het liefdesleven van Frederik II wordt op een 'ah-en-oh' toon gebracht, zoals hedentendage bij RTL Boulevard. Aparte hoofdstukken over Boccaccio, Chaucer en Christine de Pisan zijn dan weer evenwichtiger, goed als kennismaking. Als je kijkt naar de literatuuropgave staan daar heel veel titels die gewoon niet gebruikt zijn in het boek. De titels over middeleeuwse literatuur hadden beter moeten worden gebruikt om een rode draad te creëren. Het is dus weer zo'n boek, waar de middeleeuwenliefhebber weinig mee kan. Ik zal het echter mild recenseren, omdat het als eerste kennismaking nuttig is.
275 keer bekeken