760 keer bekeken

Eindejaarslijstjes

  • woensdag 09 februari 2022 @ 11:18
    #9
    reactie op (#3) bernard-de-clairvaux

    Er is inderdaad veel  over Duitsland in de periode 1850 - 1960 uitgegeven. Veel ook vanuit het perspectief van de Duitse mens;

    Ik moet bekennen daar nog al wat van gelezen te hebben

    De Effingers van Gabriele Tergit

    Florian Huber - Kind beloof me dat je de kogel kiest

    Patrick Dassen (Leiden) met Sprong in het duister, Duitsland en de Eerste wereldoorlog en de Weimar Republiek

    en het drieluik van Carmen Korn.

    Maar het niet doorgaan van de bijeenkomsten van de club en het symposium is daar mede debet aan; die houden je een beetje bij de les.

    Maar....er komen betere tijden..

    onderschrift.jpg

  • donderdag 03 februari 2022 @ 13:20
    #8
    reactie op (#6) maerlandt

    Dat in geschiedenislessen geen oorlogen en grote figuren worden geleerd is eigenlijk de normale evolutie die vanuit de Annales-school in Frankrijk is gestart met o.a. Jacques Le Goff en Braudel, namelijk dat er meer aandacht gaat naar het leven van de gewone mens en minder naar de politiek van de elite. Dat was ook een beetje de kritiek van historici op het boek van Bart van Loo, namelijk dat hij het vooral heeft over de elite en niet over wat het gewone volk heeft moeten ondergaan om al die pracht en praal van de Bourgondische hertogen te betalen.

  • woensdag 02 februari 2022 @ 20:32
    #6
    reactie op (#5) Calamandja

    Ik schrik soms wat de kinderen voorgeschoteld krijgen in geschiedenis lessen in het algemeen.

    Vroeger gingen we gans de tijdbalk af (ook al werd er niet gekeken naar een beetje chauvinisme frown) maar je wist tenminste wie Cleopatra, Clovis , Karel de grote enz... was maar nu is het vooral het economisch en sociaal aspect de bovenhand in de 20ste eeuw .

    Wat in feite jammer is want zo maken ze de geschiedenis lessen saai . 

    Gewijzigd op 2022-02-03 13:20:45
  • dinsdag 01 februari 2022 @ 09:13
    #5
    reactie op (#3) bernard-de-clairvaux

    Of het komt misschien ook door het feit dat vandaag door de Volkskrant wordt beschreven: 

    Het onderzoek naar de middeleeuwse geschiedenis van Nederland drijft tegenwoordig vooral op pensionado’s en amateurs, en zelfs dat staat onder druk. Terwijl Nederland met zijn kastelen en kerken nog steeds de Middeleeuwen ademt.

    Zal er ooit nog een nieuwe Johan Huizinga furore maken als kenner van de middeleeuwse geschiedenis van Nederland? Het is niet onmogelijk omdat echte talenten zichzelf redden, maar dan zal hij of zij geen opleiding meer aan een Nederlandse universiteit hebben genoten.

    Zoals ik elders al schreef in dit forum: er is geen Jona Lendering voor de middeleeuwen. 

    Volledig artikel in de Volkskrant vind je hier: Opinie: Help, de Nederlandse Middeleeuwen dreigen in de marge te verdwijnen

  • maandag 31 januari 2022 @ 20:33
    #4
    reactie op (#3) bernard-de-clairvaux

    Toen we voor de pandemie naar Engeland gingen kocht ik mijn boeken altijd in het british museum.

    De prijs was toen milder dan hier en kon ik mijn hart ophalen hoeveel ze hadden over de honderd jarige oorlog en de rozenoorlog.

    Maar de laatste keer was de boeken afdeling verhuist naar het midden stuk van het museum (vroeger was dit in een kelder ) en was de keuze ook beperkter geworden en de prijzen ook een pak gestegen . 

    Inderdaad nu komen hier rond de kerstperiode altijd "nieuwe " historische boeken op de markt .

    Jammer genoeg als je erin begint de bladeren ( bijvoorbeeld over de kruisvaarders ) staat er veel hetzelfde in ...

  • zaterdag 29 januari 2022 @ 11:03
    #3
    reactie op (#2) Calamandja

    Ja, je hoort vaak dat het Nederlands taalgebied klein is en dat daarom boeken relatief duur zijn vanwege de beperkte oplages. Ik zou dat wel eens onderzocht willen zien, want ik vermoed dat kunst- en geschiedenisboeken in Scandinavië echt niet duurder zijn dan in NL-Vlaanderen. Er is wel iets anders aan de hand: ontlezing. Dat gaat in met name NL harder dan in de rest van Europa. Daarnaast zit 'geschiedenis' in het verdomhoekje, zoals alle wetenschap onder druk staat. Iedereen die een beetje kan powerpointen en excellen vindt zichzelf een genie. Waarom dan nog een boek lezen..duh!

    Gelukkig zijn er ook lichtpunten, zoals de onvolprezen Bourgondiërs en ook nu Erasmus en De Zwijger. De aandacht voor kolonialisme. Er wordt ook (te) veel over WO2 uitgegeven. Het glas is dus wel half vol. 

  • zaterdag 29 januari 2022 @ 01:25
    #2
    reactie op (#1) Calamandja

    Afgelopen donderdag 27 januari maakte het CPNB de lijst met bestverkochte boeken van 2021 bekend.

    CPNB Top 100 bestverkochte boeken 2021 (pdf)

    Ik zie er weinig historisch in staan, buiten de historische roman Willem die Madoc maakte.

    Er wordt bij vermeld: In de lijst worden algemeen verkrijgbare Nederlandstalige publieksboeken opgenomen van Nederlandse alsmede Vlaamse uitgevers met een minimumprijs van € 3,50.  
     

    De boeken die we op deze club bespreken zijn duidelijk geen publieksboeken, eerder voor een kwijnende  secte geschiedenisliefhebbers veronderstel ik. Hoe raakt een uitgever uit de kosten bij de uitgave van een geschiedenisboek vraag ik me af.

  • vrijdag 24 december 2021 @ 13:26
    #1

    Op het einde van het jaar kom je overal de klassieke eindejaarslijstjes tegen. In de krant De Standaard was er een eindejaarslijstje met de beste boeken van 2021, en er werden weliswaar twee boeken vernoemd die hier op deze club werden vernoemd:

    Welk boek van 2021 was voor u het hoogtepunt van het jaar?

    Geert Van Der Speeten, redacteur cultuur:

    Van de auteur van Van den Vos Reynaerde is alleen de voornaam bekend en het feit dat hij ook de schrijver is van het verloren gegane werk Madoc. In zijn middeleeuwse avonturenroman Willem die Madoc maakte kleurt Nico Dros met veel flair al die onbekende elementen in. De schrijver werd prompt uitgeroepen tot de ‘Nederlandse Umberto Eco’, zijn vuistdikke boek groeide dit voorjaar bij onze noorderburen uit tot een bestseller. Heerlijke vakantielectuur. 
     

    Jonas Roelens, recensent

    De boekhandelaar van Florence. De renaissance, de boekdrukkunst en de veranderende kracht van ideeën. Opnieuw neemt King je moeiteloos mee in de wereld van de renaissance. Ongelofelijk hoeveel thema’s je kunt aansnijden via één mensenleven. Boekhandelaar Vespasiano da Bisticci is uw toegangsticket tot religieuze schisma’s en intellectuele debatten, en de geur van eeuwenoude manuscripten die verkocht werden in de kronkelende straatjes van zestiende-eeuws Firenze.

    En thrillerspecialist John Vervoort stelt: in De boekhandelaar van Florence neemt Ross King je mee naar de 15de eeuw toen de Toscaanse hoofdstad niet alleen uitgroeide tot een baken van kennis en schoonheid, maar oorlogen, epidemieën, aanslagen en ‘gruwelijke moorden en buitensporige wreedheid’ de stad geregeld op haar grondvesten deden daveren.

    Bij Annelies Beck, VRT-journalist, schrijver en recensent ligt het boek nog op haar nachtkastje. Een en ander in perspectief zetten, komt de nachtrust ten goede. Ross Kings De boekhandelaar van Florence bood een verhelderende uitstap naar een ander kantelpunt in de geschiedenis. Nieuwe technologieën (de boekdrukkunst) en polarisering legden in de 15de eeuw de wereld in een nieuwe plooi.

    Wat de mooiste zin betrof van 2021 was een recensent bekoord door de onvergetelijke termen: ‘tintelteelken’, als 16de-eeuwse woord voor de clitoris, opgedist door Herman Pleij in Oefeningen in genot. Liefde en lust in de late Middeleeuwen.

    Wat het beste geschiedenisboek van 2021 betreft weten we intussen met zijn allen dat Erasmus, dwarsdenker. Een biografie van Sandra Langereis de prijs won. In de top 5 stond troffen we geen boek over de middeleeuwen aan. De Bourgondiërs van Bart van Loo blijkt nog altijd het meest populaire boek te zijn.