Kathedralenbouwers

Ik heb er ook zo eentje, momenteel zeer populair in Vlaanderen:

Ik surf ook soms door digitale boeken: een oppervlakkige look, maar wat is beter dan een boek dat met de tijd beter ruikt? Het sensuele contact bij het bladeren tussen vingers en papier, het vastpakken, doorbladeren en terugleggen in een boekhandel. Het oude boek in het antiquariaat, wat vergeeld, met misschien een aantekening van de vorige lezer, schenker, of bezitter, een oude postkaart als bladlezer, welk weemoed gaat er niet verloren bij een digitaal boek? Het zal niet aan mij besteed zijn, maar misschien wel voor de toekomstige generaties, tot de tijd dat je geen  boek meer vindt, zoals ik nu langzaamaan ondervind bij het zoeken naar een klassieke muziek CD. Het boek, je vriend dat je overal kan meenemen: op de trein, wachtend in de wagen tot zoonlief uit de bioscoop komt, in de file, in de tuin of op een terras bij een goeie pint. Je bent nooit eenzaam zonder boek, maar dan eentje dat warm aanvoelt en lekker ruikt en dat heb je zeker niet bij dat digitale gedoe...