Kathedralenbouwers

Geplaatst op zondag 22 februari 2009 @ 22:40 , 2340 keer bekeken

Sinds het gebruik van geld ingeburgerd is geraakt, hebben vele regio's, landen en volkeren eigen betaalmiddelen uitgegeven. De hoeveelheid aan verschillende betaalmiddelen in omloop, is dan ook van oudsher bijzonder groot. Vandaag gebruiken steeds meer landen in Europa een eenheidsmunt: de euro. Deze monetaire unie is het resultaat van een lang proces, dat zijn wortels heeft in het verleden. Het muntstuk, dat hier besproken wordt, de vierlander uit 1434, kan beschouwd worden als een van de eerste stappen binnen deze lange ontwikkeling.

De vierlander van Vlaanderen: recto - verso

De Bourgondische hertogen ondernamen de eerste pogingen om in de Nederlanden tot een uniform muntstelsel te komen. Als graaf van Vlaanderen sloot Filips de Stoute (1342-1404) reeds in 1384 een monetaire conventie met het hertogdom Brabant, maar zonder succes. Filips de Goede (1396-1467) besefte dat een politieke eenmaking de ideale basis vormt voor een monetaire eenheid. Als opvolger van zijn vader, Jan zonder Vrees, erfde Filips de Goede in 1419 het hertogdom Bourgondië en het graafschap Vlaanderen. Vervolgens, veroverde hij de belangrijkste provincies van de Nederlanden: het graafschap Namen in 1429, het hertogdom Brabant en Limburg in 1430, de graafschappen Henegouwen, Holland en Zeeland in 1436 en tenslotte het hertogdom Luxemburg in 1451. Zodoende bezat hij bij zijn dood in 1467 praktisch het volledige grondgebied, dat later België zou vormen.

Filips de Goede kwam snel tot de vaststelling dat een sterke en stabiele eenheidsmunt noodzakelijk was om de handel en de economische welvaart te stimuleren binnen de verschillende verworven gebieden. Bij ordonnantie van 23 januari 1434 voerde hij een uniform monetair systeem in, bestaande uit twee goudmunten (Philippus of rijder en halve Philippus of rijder), vier zilvermunten, vierlander genaamd (dubbele groot, groot, halve groot en kwartgroot) en twee kopermunten (dubbele mijt en mijt). De stukken werden in vier vorstendommen geslagen, met name in Brabant, Vlaanderen, Holland en Henegouwen. (1) Ze waren alle van hetzelfde type en hadden hetzelfde gewicht en gehalte. Dit eenheidsstelsel was gebaseerd op de Vlaamse groot, waarvan het gebruik voortaan algemeen was binnen de Bourgondische Nederlanden. Enkel de Vlaamse dubbele mijt en mijt, botsten elders, in tegenstelling tot de goud- en zilverstukken, op weerstand. Inzake kleingeld bleven een aantal lokale verschillen nog een hele tijd hardnekkig verder bestaan.

De naam vierlander, die betrekking heeft op de zilvermunten, verwijst naar de vier provincies of "vier landen", waar ze geslagen werden. De vierlander wordt ook met de benamingen dubbele groot of stuiver aangeduid. Indien ook het muntatelier van Namen, zoals oorspronkelijk voorzien, dit zilvergeld had aangemunt, dan zou zijn benaming "vijflander" geweest zijn.

Het stuk heeft een diameter van 29 mm, weegt 3,4 gr en heeft een zilvergehalte van 479/1000. De beeldenaar op de voorzijde van de munt geeft het wapenschild van de Bourgondische hertogen weer en is identiek voor de vier regio's. Het omschrift kan in twee delen worden opgesplitst. Het eerste deel : +PHS:DEI:GRA:DVX:BVRG, betekent : Filips, bij de gratie Gods, hertog van Bourgondië en verwijst naar de naam van de muntheer, Filips de Goede. De tweede helft van het omschrift verschilt naargelang het vorstendom waar het muntstuk werd uitgegeven. Hier wordt de titel van Filips de Goede weergegeven volgens de verschillende regio's: :BRAB:Z:LIMB (hertog van Brabant en Limburg), :COMES:FLA(ND) (graaf van Vlaanderen), :COM:HANONIE (graaf van Henegouwen) of :COM:HOLD:Z: (graaf van Holland).

De beeldenaar van de keerzijde verschilt naargelang de provincie. Hierop staat een lang gevoet kruis afgebeeld met tussen de armen afwisselend een lelie en een klimmende leeuw. In het ruitvormige hart van het kruis, komt een provinciaal symbool voor dat toelaat te achterhalen waar de munt geslagen werd. Voor het hertogdom Brabant is dat een leeuw, voor het graafschap Vlaanderen een lelie, voor het graafschap Holland een rozet en voor het graafschap Henegouwen het monogram H. Het eerste deel van het omschrift geeft aan dat het om een nieuwe munt gaat: +MONET-A: NOVA (nieuwe munt) terwijl het tweede gedeelte opnieuw verwijst naar de provincie waar de munt werd geslagen: DVC: BR-ABANT (hertogdom Brabant), C-OMITIS:-FLAND (graafschap Vlaanderen), V-ALENCE-NENSIS (Valenciennes, graafschap Henegouwen), COM:HO-LD:Z:ZE (graafschap Holland en Zeeland).

De gewestelijke symbolen en de omschriften zijn de enige elementen die toelaten te achterhalen in welk vorstendom de vierlander werd geslagen. Ondanks het feit dat elk gewest onder het bewind van Filips de Goede over één of meerdere eigen muntateliers beschikte, vindt men op de munten geen enkel muntplaatsteken als verwijzing naar het muntatelier of muntmeesterteken als verwijzing naar de muntmeester. Deze verschenen slechts vanaf zijn opvolger, Karel de Stoute (1433-1477).

Het muntstelsel dat in 1434 onder het bewind van Filips de Goede in voege kwam, onderging slechts geringe wijzigingen tijdens zijn regering. De aanhoudende prijsstijging van het goud leidde tot twee maal toe tot de invoering van een nieuwe goudmunt (de leeuw in 1454 en de Andriesgulden of Bourgondische gulden in 1466). In 1466 werd het zilvergeld gedevalueerd en woog de vierlander nog slechts 2,97 gr.

De vierlander is het tastbare bewijs van een van de eerste pogingen om de munt van verschillende Europese regio's een te maken. Eeuwen later is de euro het eindresultaat van een lang proces van samenwerking en pogingen tot eenmaking binnen Europa. Dit verklaart waarom de vierlander ook wel eens een middeleeuwse voorloper van de euro wordt genoemd.

(1) Eigenaardig genoeg werden deze nieuwe munten niet geslagen of uitgegeven in Bourgondië en Franche Comté.

Bron: Laurence Herman, museumgids Nationale Bank van België.

Na het overlijden van Philips in 1467 volgde zijn zoon Karel (de Stoute) hem op. Deze had een geheel ander karakter dan zijn vader, ongeduldig, onstuimig en krijgszuchtig. Door de vele oorlogen zat hij voortdurend in geldnood. De dwangmatige verhogingen van de beden, leningen en belastingverhogingen brachten hem in conflict met zijn onderdanen. Een te voortvarende ambitie om een groot middenrijk te stichten werd hem noodlottig. In 1477 sneuvelde hij, in zijn harnas, bij Nancy in een gevecht tegen de Zwitsers.

Hij introduceerde een nieuw type munt, een zogenaamd vuurijzer ter waarde van één stuiver. Massa is 2,60 gram, diameter 28 mm. Omschriften:
Voorzijde: +KAROL:DEI:GRA:BG:DX:BRABANTI; keerzijde: +BENEDIC:HEREDITATI:TVE:A' 1475